سید محمد امین‌آبادی

لیبرالیسم در تئوری بر آزادی و حقوق برابر همه ابنای بشر در سرتاسر جهان فارغ از رنگ و نژاد و زبان و مذهب تاکید دارد‌، ولی این آزادی ادعائی تنها در تئوری است و در عرصه عمل پیاده کردن این ایده از سوی دولت‌های لیبرال با چالش‌ها و تناقض‌های زیادی مواجه می‌شود. فرانسه خود را مهد لیبرالیسم و حقوق بشر و پیشرو در این زمینه می‌داند اما این تنها در تئوری است و واقعیت چیز دیگری است. در صحنه عمل‌، دولتمردان فرانسه در طول سه قرن گذشته هیچ‌گاه در دفاع از حقوق بشر و آزادی‌های بشری صادق نبوده و تا جایی که توانسته‌اند از این ارزش‌ها برای پیشبرد سیاست‌های خود سوءاستفاده کرده‌اند. همین مدعیان آزادی و حقوق بشر طی 132 سال اشغال کشور مسلمان الجزایر بیش از نیمی از مردم این کشور یعنی پنج و نیم میلیون نفر را به قتل رساندند. از جمله فجیع‌ترین این جنایت‌ها بریدن سر رهبران دینی، فرماندهان مقاومت و شخصیت‌های مبارز و بزرگان الجزایر و فرستادن آن به پاریس بود. این سر‌ها برای نشان دادن افتخارات فرانسه در موزه تاریخ طبیعی «موزه انسان» به نمایش عموم در می‌آمد. دولت فرانسه ادعا می‌کند که در دفاع از آزادی بیان حتی از کفر گویی هم حمایت می‌کند. بر همین مبنا دولت ماکرون طی سال‌های گذشته از کاریکاتورهای توهین‌آمیز نشریه زردی مثل «شارلی ابدو» به ارزش‌های 8 درصد جمعیت خود و 24 درصد جمعیت کره زمین(2 میلیارد انسان) نه‌تنها جلوگیری نکرده بلکه از آن حمایت هم کرده است اما در همین فرانسه‌، منتقدین و نه منکرین هولوکاست در محاکمه و از حقوق اجتماعی خود محروم می‌شوند.

درجدیدترین مورد از ذبح لیبرالیسم در فرانسه و تناقض‌های بین حرف و عمل دولت این کشور در دفاع از آزادی و حقوق بشر‌، دولت ماکرون در این دوره از مسابقات المپیک که میزبان آن است به بهانه ارزش‌های مربوط به «لائیسیته» مانع حضور ورزشکاران زن مسلمان فرانسه در مسابقات شده است. «سونکامبا سیلا» دونده مسلمان فرانسوی در صفحه اینستاگرام خود در این زمینه نوشته بود‌، به علت حجابش نمی‌تواند در مراسم بزرگ افتتاحیه المپیک پاریس شرکت داشته باشد. رئیس کمیته ملی المپیک فرانسه در گفت‌وگو با شبکه «فرانس‌اینفو » از تصمیم ممنوعیت حجاب برای ورزشکاران زن فرانسوی دفاع کرده و گفته است: «نمایندگان فرانسه در این نقش اجازه ندارند عقاید مذهبی خود را ابراز کنند.» با وجود آنکه منتقدان، این تصمیم را ناقض آزادی‌های فردی و نمونه‌ای از معیار دوگانه می‌دانند «لاپارتیان» با تاکید بر قوانین لائیسیته در این کشور گفته است: «منشور المپیک به ورزشکاران اجازه می‌دهد که حجاب داشته باشند، اما در فرانسه ما قوانین لائیسیته داریم. هیئت نمایندگی فرانسه در این زمینه مشابه ماموران پلیس یا معلمان، یک وظیفه خدمات عمومی را برعهده می‌گیرد و نیز به بیطرفی مذهبی متعهد است.». ورزشکاران محجبه در فرانسه از انجام طیف گسترده‌ای از ورزش‌ها از جمله فوتبال، بسکتبال، جودو، بوکس، والیبال و بدمینتون حتی در سطوح نوجوانان و آماتور هم منع شده و می‌شوند. ممنوعیت‌های حجاب در ورزش فرانسه به شکل فزاینده‌ای در ورزش‌های مختلف اعمال می‌شود و همین امر سبب شده ورزشکاران زن مسلمان مورد تبعیض قرار گرفته، نامرئی شده، طرد و تحقیر شوند.

دولت ماکرون مدعی است که ورزشکاران نباید عقاید مذهبی خود را در بازی‌ها بروز بدهند اما همین دولت مراسم افتتاحیه بازی‌ها را رسماً به مراسمی برای ترویج همجنس‌گرایی، شیطان‌پرستی و توهین به ادیان تبدیل کرده بود. دولتی که مخالف استفاده بازیکنان از نمادهای مذهبی در المپیک است در مراسم افتتاحیه با تمسخر حضرت مسیح‌(ع) به ارزش‌های نزدیک به 2 و نیم میلیارد مسیحی جهان توهین کرد. متولیان برگزاری مراسم در بازنمایی تابلوی شام آخر «لئوناردو داوینچی» حواریون حضرت عیسی را با همجنس‌بازها‌، زن‌پوش‌ها و دیگر رنگ‌های پرچم انحرافات جنسی تعویض کرده و یک زن چاق را بر جای حضرت عیسی(ع) نشانده‌ بودند. این مسئله بازتاب‌های بسیار گسترده‌ای داشت و حتی «خاویر تباس» رئیس لیگ حرفه‌ای اسپانیا موسوم به «لالیگا» با انتشار پستی در شبکه اجتماعی ایکس، نوشت: «غیرقابل قبول، بی‌احترامی محض، بدنامی! استفاده از تصویر شام آخر در بازی‌های المپیک توهین به مقدسات بود. احترام به اعتقادات دینی کجاست؟ به سنت بازی‌های المپیک احترام بگذارید». اسقف‌های فرانسه نیز از مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک تابستانی در پاریس انتقاد کرده‌اند. به گفته اسقف‌های فرانسه، متأسفانه مراسم افتتاحیه صحنه‌هایی داشت که مسیحیت را به سخره می‌گرفت. ما از نمایندگان ادیان دیگر که با ما ابراز همبستگی کردند، تشکر می‌کنیم.

در اقدامی دیگر که به‌خوبی دروغ بودن ادعاهای دولت ماکرون را در دفاع از حقوق اولیه بشر نشان می‌دهد کمیته ملی المپیک فرانسه به‌شدت مراقب است تا تماشاگران تیم‌های ورزشی‌، المپیک را به صحنه دفاع از حقوق بشر در فلسطین و اعتراض علیه نسل‌کشی رژیم صهیونیستی تبدیل نکنند. بازی‌های المپیک امسال به ‌دلیل جنگ بی‌وقفه‌ و کشتار و نسل‌کشی که رژیم صهیونیستی در نوار غزه به‌راه انداخته است، هدف اعتراضات گسترده قرار دارد و در هر مسابقه‌ای که بازیکنی از رژیم صهیونیستی در آن حضور دارد تماشاگران با حضور در سالن برگزاری مسابقه با بلند کردن پرچم فلسطین ورزشکار اسرائیلی را «هو» می‌کنند. روز دوشنبه همین هفته نیز تماشاگران در جریان بازی تیم‌های فوتبال پاراگوئه و رژیم اسرائیل بازیکنان این رژیم را «هو» کردند. نکته تاسف‌بار این بازی اینکه دادستانی پاریس به دنبال شکایت کمیته برگزاری المپیک و پارالمپیک فرانسه از تماشاگران معترض به حملات جنایات رژیم صهیونیستی در جریان بازی فوتبال بین اسرائیل و پاراگوئه در مورد آنها تحقیقات قضائی را آغاز کرده است. کمیته سازماندهی المپیک و پارالمپیک فرانسه (COJOP) در مورد این تماشاگران که پرچم‌ فلسطین را هم در دست داشتند با عنوان اینکه مرتکب «یهودی‌ستیزی»! شده‌اند، شکایت کرده است. تناقض‌هایی از این دست در تئوری و عمل دولتمردان فرانسه بسیار است. واقعیت مسلّم این است که ارزش‌های متعالی مثل آزادی و حقوق بشر تا جایی برای دولتمردان فرانسوی اولویت دارد که در تناقض با منافع آنها نباشد و این قصه پرغصه همه دولت‌های غربی است؛ در گذشته و حال بوده و در آینده نیز چنین خواهد بود.